Πέρασαν 561 χρόνια από την αποφράδα εκείνη ημέρα της 29ης Μαΐου 1453. Την ημέρα που ακούστηκε το «Εάλω η Πόλις» και η Βασιλεύουσα, η «Πόλη των Αγίων», η «Θεοσκέπαστη», η «Πόλη του Ελληνισμού και της Χριστιανοσύνης» έπεσε στα χέρια των Οθωμανών.
Η ημέρα αυτή προκάλεσε θρήνο και οδυρμό στον απανταχού ελληνισμό. Στο μυαλό όλων των Ελλήνων η Άλωση κατέλαβε κεντρική θέση ως η μεγαλύτερη εθνική απώλεια.
Η φράση «πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικιά μας θα' ναι» αντηχεί στις καρδιές όλων μας.
Μπορεί όταν ο Μωάμεθ Β' άρχισε να πολιορκεί την Πόλη, αυτή να θύμιζε σκιά του εαυτού της αλλά κανείς δεν πρέπει να λησμονεί τις ένδοξες στιγμές που έζησε επί Κωνσταντίνου ΙΑ΄ και γενικότερα την εποχή των Παλαιολόγων, όταν το κράτος ήταν πιο ελληνικό από ποτέ.
Πέμπτη 29 Μαΐου 2014
29 Μαΐου 1453: «Εάλω η Πόλις»
Σαν σήμερα, πριν από 561 χρόνια, η Βασιλεύουσα έπεσε στα χέρια των Οθωμανών – Το χρονικό της
Άλωσης.
Η ενίσχυση της κινητικότητας ως στρατηγική επιλογή διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού-ΙΝΕΡΠ
1.Η κινητικότητα ως εργαλείο διαχείρισης των ανθρώπινων πόρων
Ένα από τα κυριότερα ζητούμενα στο οποίο καλείται να απαντήσει η σύγχρονη διοικητική επιστήμη, είναι η ενίσχυση της ευελιξίας (agility) και της ικανότητας προσαρμογής των δημόσιων οργανώσεων στις διαφοροποιημένες και ταχύτατα μεταβαλλόμενες ανάγκες και προκλήσεις. Σ’ αυτό το πλαίσιο, οι σύγχρονες στρατηγικές ανάπτυξης ανθρώπινων πόρων προτάσσουν την κινητικότητα ως βασικό εργαλείο ενίσχυσης της στρατηγικής ευελιξίας και της προσαρμοστικότητας (OECD, 2012a). Η κινητικότητα θα πρέπει λοιπόν να γίνεται αντιληπτή ως ένα από τα εργαλεία διαχείρισης των ανθρώπινων πόρων και όχι ως αυτοσκοπός ή ως αυτοτελής δημόσια πολιτική.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)