Δεκαεπτά χρόνια πριν, η Dawnielle Davison έφτασε πολύ κοντά στον θάνατο.
Ήταν ένα βρέφος, μέσα σε ένα σπίτι, το οποίο τυλίχθηκε στις φλόγες.
Οταν έφτασαν οι πυροσβέστες, δεν ήξεραν ότι κάποιος βρισκόταν μέσα στο σπίτι, ωστόσο ο Mike Hughes μπήκε μέσα ούτως ή άλλως με δική του πρωτοβουλία.
Αν δεν είχε μπει μέσα στο σπίτι, δεν θα είχε βρει το βρέφος στην κούνια του και τα πράγματα ενδεχομένως να είχαν καταλήξει άσχημα.
Πριν από πέντε χρόνια, ο Hughes αναζήτησε και βρήκε τη Dawnielle, γιατί ήθελε απλά την δει και να την χαιρετήσει. Δεν την είχε ξεχάσει. Η Dawnielle δεν είχε ιδέα ότι είχε έρθει τόσο κοντά στο θάνατο, όταν ήταν βρέφος, και όλες αυτές οι πληροφορίες ήταν μια μεγάλη έκπληξη για εκείνη.
Ετσι, όταν έφτασε για τη Dawnielle η σημαντική ημέρα της αποφοίτησής της από το σχολείο, ήξερε ότι υπήρχε ένα άτομο που έπρεπε να είναι εκεί.
Εστειλε πρόσκληση στον Hughes και φυσικά εκείνος πήγε.
Οι δυο τους ξέσπασαν σε δάκρυα όταν συναντήθηκαν και πάλι. Γιατί ο Hughes ήταν ένας από τους λόγους που η Dawnielle ήταν σε θέση να περπατήσει στη σκηνή και να αποφοιτήσει. Για αυτό θα του είναι για πάντα ευγνώμων.
Είναι πραγματικά εκπληκτικό το πώς ένα τέτοιο τραγικό συμβάν μπορεί να φέρει κοντά δύο άγνωστους, ακόμα και 17 χρόνια μετά.
Ευγνωμοσύνη είναι το λιγότερο που μπορεί κανείς να δείξει σε αυτούς τους ανθρώπους που διακινδυνεύουν τη ζωή τους κάθε μέρα, για να προστατεύουν τις ζωές άλλων ανθρώπων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.